AchtergrondAl enige tijd is duidelijk dat de vraag naar huizen groter is dan het aanbod, hierdoor wordt de prijs opgedreven.
Er zijn verschillende redenen dat de vraag groter is dan het aanbod. De bevolking in Nederland is sinds de jaren 70 met meer dan 30% gegroeid. Daarnaast neemt het aantal mensen dat in een woning woont steeds verder af. Het aantal huishoudens is sinds 1970 bijna verdubbeld. Al geruime tijd is er sprake van een trek naar het westen en dan voornamelijk naar de grote steden, met name Amsterdam. In deze stad worden al decennia lang nauwelijks koopwoningen gebouwd. Slechts een op de drie woningen in Amsterdam is een koopwoning. Landelijk zijn gemiddeld bijna twee van de drie woningen koopwoningen. Decennia lang falend woningbouwbeleid in de de gemeente Amsterdam is een van de belangrijkste oorzaken van de huidige extreme oververhitting op de Amsterdamse woningmarkt. Maar al te graag wordt de particuliere woningbelegger, die woningen voor starters zou wegkapen, als bliksemafleider gebruikt om de aandacht af te leiden van het echte probleem.
7 jaar
Om te kunnen bouwen moet er voldaan worden aan regels. Tussen het initiatief om iets gaan bouwen en de uiteindelijke realisatie zit gemiddeld 7 jaar. Daarnaast is veel van de regelgeving gedecentraliseerd. Dit leidt voor ondernemers tot veel vertraging, omdat zij in elke stad waar ze willen bouwen eerst moeten uitzoeken welke regels er gelden. Heb je als ondernemer dan uiteindelijk een vergunning dan kan het zomaar gebeuren dat de gemeenteraad nog aanvullende eisen stelt. Waardoor de bouw uitgesteld moet worden of soms zelfs helemaal niet doorgaat.
Omdat gemeente weinig eigen inkomstenbronnen hebben worden de grondprijzen vaak gebruikt om extra inkomsten te genereren. Door de hoge grondprijzen en het veelal in uitgifte geven van gronden in erfpacht worden nieuwe ontwikkelingen verder bemoeilijkt.
Oplossingen
De regie van de woningmarkt moet bij rijksoverheid komen te liggen. Daarnaast moet de crisis- en herstelwet zo snel mogelijk ingevoerd worden. Lagere overheden moeten de sense of urgency gaan voelen en begrijpen. Het steeds maar meer vragen bij nieuwe ontwikkelingen leidt ertoe dat er niet of nauwelijks nog ontwikkeld wordt. Beleggers in vastgoed hebben vele projecten in de pijplijn die als gevolg van stroperige regelgeving en wispelturige gemeentebesturen momenteel niet ontwikkeld kunnen worden. De redenen hiervoor zijn divers, maar de rode draad is het gebrek aan regie.
Geef beleggers de ruimte om te ondernemen. Zet woningbouwcorporaties in voor woningen in het sociale segment. Stop met elk project te voorzien van een wensenlijstje. Vraag aan een ondernemer wat er nodig en mogelijk is en spreek uit wat er wenselijk is, maar dwing niet een ondernemer om een taak op zich te nemen die niet bij hem hoort. Ga met beleggers om tafel! Er zit genoeg in de pijplijn, maar door alle wet- en regelgeving en wensen komt er weinig tot niets meer tot stand. Beleggers zijn niet het probleem in deze woningmarkt, zij zijn een deel van de oplossing!
